প্ৰশ্নাৱলীঃ
ভাব-বিষয়কঃ
১/অতি চমু উত্তৰ দিয়া ঃ
(ক) অধিকাৰ আৰু শাসনকৰ্তা নথকা দেশ এখনে কেনেকুৱা আচৰণ কৰে ?
উত্তৰঃ অধিকাৰ আৰু শাসনকৰ্তা নথকা দেশ এখনত মানুহে স্বপ্ৰধান হৈ নিজৰ ইচ্ছাৰ দৰে আচৰণ কৰে ৷
উত্তৰঃ অধিকাৰ আৰু শাসনকৰ্তা নথকা দেশ এখনত মানুহে স্বপ্ৰধান হৈ নিজৰ ইচ্ছাৰ দৰে আচৰণ কৰে ৷
(খ) ছাত্ৰৰে শিক্ষকৰ ধাৰ শুজিব পাৰেনে ?
উত্তৰঃ ছাত্ৰৰে শিক্ষকৰ ধাৰ শুজিব নোৱাৰি ৷
উত্তৰঃ ছাত্ৰৰে শিক্ষকৰ ধাৰ শুজিব নোৱাৰি ৷
(গ) ' তেওঁ দেৱতাৰো দেৱতা , বিধাতাৰো বিধাতা , ৰজাৰো ৰজা '- তেওঁ ' কোন ?
উত্তৰঃ ঈশ্বৰ ৷
উত্তৰঃ ঈশ্বৰ ৷
(ঘ) হেমচন্দ্ৰ বৰুৱা কোনখন কাকতৰ সম্পাদক আছিল ?
উত্তৰঃ ' আসাম নিউজ ' কাকতৰ সম্পাদক আছিল ৷
উত্তৰঃ ' আসাম নিউজ ' কাকতৰ সম্পাদক আছিল ৷
(ঙ) ' হেমকোষ ' কি ?
উত্তৰঃ হেমকোষ হ'ল হেমচন্দ্ৰ বৰুৱাই লেখা এখন অসমীয়া অভিধান ৷
উত্তৰঃ হেমকোষ হ'ল হেমচন্দ্ৰ বৰুৱাই লেখা এখন অসমীয়া অভিধান ৷
(চ)'কানীয়াৰ কীৰ্তন'ৰ ৰচক কোন ?
উত্তৰঃ হেমচন্দ্ৰ বৰুৱা ৷
উত্তৰঃ হেমচন্দ্ৰ বৰুৱা ৷
২/ ' ঈশ্বৰৰ পাছতে পিতৃ-মাতৃ আমাৰ মাননীয় ' --- কথাষাৰ বুজাই লিখা ৷
উত্তৰঃ ' ঈশ্বৰৰ পাছতে পিতৃ-মাতৃ আমাৰ মাননীয় ' কাৰণ তেওঁবিলাকেই আমাক জন্ম দিছে আৰু তেওঁলোকৰ পৰাই আমি এই বিচিত্ৰ সংসাৰ দেখিবলৈ পাইছোঁহক ৷ আমি কেঁচুৱা থকা অৱস্থাত যেতিয়া আমি খোজ কাঢ়িব নোৱাৰিছিলো তেতিয়া তেওঁবিলাকে আমাক অত দুখ সহি তেওঁলোকৰ কোলাত আমাক তুলিছিল ৷ আমি নাখালে তেওঁবিলাকে তেওঁবিলাকৰ আহাৰত ৰুচি নহৈছিল ৷ আমি গাত দুখ পালে বা নৰিয়া পৰিলে শোকত তেওঁবিলাকে আমাৰ বেমাৰ ভাল হবৰ নিমিত্তে যত্ন কৰিছিল আনকি আমাৰ কুশলৰ কাৰণে প্ৰাণকে উচৰ্গিছিল ৷ আমি অলপ ডাঙৰ হলে সিবিলাকে আমাক প্ৰাথমিক জ্ঞান-বিদ্যা দি ভাল মানুহ হবৰ বাবে নেৰা নেপেৰা চেষ্টা অব্যাহত ৰাখিছিল ৷ এতিয়াও আমি ধনী , মানী ,যশস্বী হ'লে সিবিলাকৰ আনন্দৰ সীমা নাথাকে আৰু সেই পিতৃ-মাতৃৰ মুখ মলিন আৰু চকু লোতকেৰে পূৰ হয় যেতিয়া দুৰ্যশ বা দুৰ্ভাগ্যৰ কথা শুনে ৷ গতিকে আমি সদায় তেওঁলোকৰ আজ্ঞা মানিব আৰু সিবিলাকৰ সন্মান কৰিব লাগে ৷ তেওঁবিলাকৰ বুঢ়া কালত আমাৰ শক্তি অনুসাৰে সেৱা কৰা আৰু পোহ্পাল দি তেওঁবিলাকক সুখেৰে ৰখাটোও আমাৰ কৰ্তব্য ৷
উত্তৰঃ ' ঈশ্বৰৰ পাছতে পিতৃ-মাতৃ আমাৰ মাননীয় ' কাৰণ তেওঁবিলাকেই আমাক জন্ম দিছে আৰু তেওঁলোকৰ পৰাই আমি এই বিচিত্ৰ সংসাৰ দেখিবলৈ পাইছোঁহক ৷ আমি কেঁচুৱা থকা অৱস্থাত যেতিয়া আমি খোজ কাঢ়িব নোৱাৰিছিলো তেতিয়া তেওঁবিলাকে আমাক অত দুখ সহি তেওঁলোকৰ কোলাত আমাক তুলিছিল ৷ আমি নাখালে তেওঁবিলাকে তেওঁবিলাকৰ আহাৰত ৰুচি নহৈছিল ৷ আমি গাত দুখ পালে বা নৰিয়া পৰিলে শোকত তেওঁবিলাকে আমাৰ বেমাৰ ভাল হবৰ নিমিত্তে যত্ন কৰিছিল আনকি আমাৰ কুশলৰ কাৰণে প্ৰাণকে উচৰ্গিছিল ৷ আমি অলপ ডাঙৰ হলে সিবিলাকে আমাক প্ৰাথমিক জ্ঞান-বিদ্যা দি ভাল মানুহ হবৰ বাবে নেৰা নেপেৰা চেষ্টা অব্যাহত ৰাখিছিল ৷ এতিয়াও আমি ধনী , মানী ,যশস্বী হ'লে সিবিলাকৰ আনন্দৰ সীমা নাথাকে আৰু সেই পিতৃ-মাতৃৰ মুখ মলিন আৰু চকু লোতকেৰে পূৰ হয় যেতিয়া দুৰ্যশ বা দুৰ্ভাগ্যৰ কথা শুনে ৷ গতিকে আমি সদায় তেওঁলোকৰ আজ্ঞা মানিব আৰু সিবিলাকৰ সন্মান কৰিব লাগে ৷ তেওঁবিলাকৰ বুঢ়া কালত আমাৰ শক্তি অনুসাৰে সেৱা কৰা আৰু পোহ্পাল দি তেওঁবিলাকক সুখেৰে ৰখাটোও আমাৰ কৰ্তব্য ৷
৩/ শিক্ষকৰ প্ৰতি ছাত্ৰই মান সৎকাৰ কিয় ৰাখিব লাগে ?
উত্তৰঃ কণা মানুহক যিজনে চকু দিয়ে , তেওঁ যে কণাৰ পৰম উপকাৰী আৰু মান্য , তাত একো সংশয় নাই ৷ ঠিক একেদৰে শিক্ষকেও ছাত্ৰক চকু দিয়ে ৷ ছাত্ৰৰ চকু থাকোঁতেও যি বস্তু নেদেখি আৰু যি কথা নুবুজি কণৰ নিৱিনা হৈ থাকে , অধ্যাপকৰ অনুগ্ৰহত চকু মুকলি হৈ থাক দেখিব আৰু বুজিব পৰা যায় ৷ এনে অধ্যাপকৰ প্ৰতি যি সন্মান নকৰে , তাৰ সমান অশলাগি মানুহ নাই ৷ ছাত্ৰই কোনো দিন শিক্ষকৰ ধাৰ শুজিব নোৱাৰে ৷ সেইবাবে আমি শিক্ষকৰ প্ৰতি ছাত্ৰই মান সৎকাৰ ৰাখিব লাগে ৷
উত্তৰঃ কণা মানুহক যিজনে চকু দিয়ে , তেওঁ যে কণাৰ পৰম উপকাৰী আৰু মান্য , তাত একো সংশয় নাই ৷ ঠিক একেদৰে শিক্ষকেও ছাত্ৰক চকু দিয়ে ৷ ছাত্ৰৰ চকু থাকোঁতেও যি বস্তু নেদেখি আৰু যি কথা নুবুজি কণৰ নিৱিনা হৈ থাকে , অধ্যাপকৰ অনুগ্ৰহত চকু মুকলি হৈ থাক দেখিব আৰু বুজিব পৰা যায় ৷ এনে অধ্যাপকৰ প্ৰতি যি সন্মান নকৰে , তাৰ সমান অশলাগি মানুহ নাই ৷ ছাত্ৰই কোনো দিন শিক্ষকৰ ধাৰ শুজিব নোৱাৰে ৷ সেইবাবে আমি শিক্ষকৰ প্ৰতি ছাত্ৰই মান সৎকাৰ ৰাখিব লাগে ৷
৪/ ' সন্মান ' পাঠটোৰ পৰা কি কি শিকিলা , চমুকৈ লিখা ৷
উত্তৰঃ হেমচন্দ্ৰ বৰুৱাই লিখা পাঠটোৰ পৰা আমি বহুতো নজনা কথা জানিব পাৰিলো ৷ ঈশ্বৰ , পিতৃ-মাতৃ , শিক্ষক , দেশৰ অধিকাৰ আৰু বঢ়া লোকসকল কিয় আমাৰ সন্মানৰ পাত্ৰ হয় তাৰ বিষয়ে লেখকে অতি সুন্দৰভাবে ব্যাখ্যা কৰিছে ৷ আমি ঈশ্বৰক কিয় শ্ৰদ্ধা আৰু ভক্তি কৰিব লাগে , ঈশ্বৰৰ পাছত আমাৰ সন্মানীয় বৃদ্ধা পিতৃ -মাতৃক কিয় সেৱা তথা পোহ-পাল কৰিব লাগে সেই বিষয়ে আমি শিকিলো ৷ ইয়াৰ উপৰিও শিক্ষক-শিক্ষয়িত্ৰীসকলক আমাক শিকোৱা জ্ঞানৰ বাবে আমি তেওঁলোকৰ প্ৰতি মান সৎকাৰ কৰিব লাগে ইয়াৰ বিষয়ে আমি জানিলো ৷ ঠিক একেদৰে আমাৰ দেশৰ শাসনকৰ্তাসকলে কেনেকৈ দুখ-কষ্ট সহ্য কৰি আমাৰ দেখখনক চোৰ-ডকাইত তথা অন্যায়ৰ পৰা ৰক্ষা কৰিছে , সেইবাবে তেওঁলোককো আমি শলাগ ল'ব লাগে তথা সন্মান কৰিব লাগে , এই বিষয়ে শিকিলো ৷ আমাতকৈ শ্ৰেষ্ঠ তথা মান্য বৃদ্ধা মানুহবিলাককো আমি সমুচিত সন্মান কৰিব লাগে কাৰণ তেওঁবিলাক আমাতকৈ বয়সীয়া আৰু বহুদৰ্শী ৷
এই সকলোবোৰ কথা আমি এই পাঠটোৰ পৰা শিকিলো ৷
উত্তৰঃ হেমচন্দ্ৰ বৰুৱাই লিখা পাঠটোৰ পৰা আমি বহুতো নজনা কথা জানিব পাৰিলো ৷ ঈশ্বৰ , পিতৃ-মাতৃ , শিক্ষক , দেশৰ অধিকাৰ আৰু বঢ়া লোকসকল কিয় আমাৰ সন্মানৰ পাত্ৰ হয় তাৰ বিষয়ে লেখকে অতি সুন্দৰভাবে ব্যাখ্যা কৰিছে ৷ আমি ঈশ্বৰক কিয় শ্ৰদ্ধা আৰু ভক্তি কৰিব লাগে , ঈশ্বৰৰ পাছত আমাৰ সন্মানীয় বৃদ্ধা পিতৃ -মাতৃক কিয় সেৱা তথা পোহ-পাল কৰিব লাগে সেই বিষয়ে আমি শিকিলো ৷ ইয়াৰ উপৰিও শিক্ষক-শিক্ষয়িত্ৰীসকলক আমাক শিকোৱা জ্ঞানৰ বাবে আমি তেওঁলোকৰ প্ৰতি মান সৎকাৰ কৰিব লাগে ইয়াৰ বিষয়ে আমি জানিলো ৷ ঠিক একেদৰে আমাৰ দেশৰ শাসনকৰ্তাসকলে কেনেকৈ দুখ-কষ্ট সহ্য কৰি আমাৰ দেখখনক চোৰ-ডকাইত তথা অন্যায়ৰ পৰা ৰক্ষা কৰিছে , সেইবাবে তেওঁলোককো আমি শলাগ ল'ব লাগে তথা সন্মান কৰিব লাগে , এই বিষয়ে শিকিলো ৷ আমাতকৈ শ্ৰেষ্ঠ তথা মান্য বৃদ্ধা মানুহবিলাককো আমি সমুচিত সন্মান কৰিব লাগে কাৰণ তেওঁবিলাক আমাতকৈ বয়সীয়া আৰু বহুদৰ্শী ৷
এই সকলোবোৰ কথা আমি এই পাঠটোৰ পৰা শিকিলো ৷
ভাষা -বিষয়কঃ
১/ তলৰ শব্দবোৰৰ সমাৰ্থক শব্দ লিখাঃ
নৰিয়া, জগত ,লোতক , চকু , হেতু , মান
উত্তৰঃ
নৰিয়া---->বেমাৰ
জগত----> পৃথিৱী
লোতক----> চকুলো
চকু----> নেত্ৰ
হেতু ---> কাৰণে
মান ---> সন্মান
২/ বিপৰীত শব্দ লিখাঃ
শ্ৰদ্ধা ,শলাগ , আদি , দুষ্ট , জোষ্ঠ , ন্যায়
উত্তৰঃ
শ্ৰদ্ধা ---> অসন্মান
শলাগ---> অশলাগ
আদি --->অন্ত
দুষ্ট ---> ভাল
জোষ্ঠ - --> কনিষ্ঠ
ন্যায় ---> অন্যায়
হাছমত আলী
ReplyDeleteহাছমত আলী
ReplyDeleteধন্যবাদ
ReplyDelete